Син утырткан гөлләр

Һәр яз саен син утырткан гөлләр
Купшы шау чәчкәләр аталар.
Син юклыкны күреп моңаялар,
Сагышларга, ахры, баталар.

Әле дә булса, алар саклый кебек,
Синең җанның назлы җылысын.
Гөлләр арасында йөргн чакта
Сине сагынам, килә елыйсым.

Назланалар кояш нурларында,
Саба жиле коча иртәсен.
Сизмәде лә күңел, һай, сизмәде,
Хәсрәт килеп, ятим итәсен.

Гөлләр арасында җитәкләшеп,
Булмас инде кабат йөрүләр.
Гөлләр бүләк итеп "бәхтем" дип,
Иреннәрдән назлап үбүләр.

Бакчам яме көяз гөлләр булса,
Күңел бакчам гөле - син идең.
Гөлләр шиңәр салкын көзләр килгәч,
Гомерлеккә сине мин сөйдем.

Син утырткан гөлләр сагышланып,
Елый яңгырларга кушылып.
Кайгыларга түзми чайкалалар,
Салкын җилдән туңып, күшегеп.

Һәр яз саен син утырткан бакчам
Гүзәл шау чәчкәгә күмелә.
Кайгыларым сагышларга салып,
Кайнар күз яшьләрем түгелә.

Чыганак: http://vk.com