Укытучыларга

Акыл безгә гомер буе керә,
Ә белемне бирә мөгаллим.
Мин ышанам әле, укытучылык
Абруйлыкка янә чыгар дим.

Дәрәҗәләр бераз какшады шул,
Заманымы, безме бозылдык.
Парталардан түбән йөри хәзер
Такта каршындагы урындык.

Мөгаллимнән һаман гаеп эзләш,
Ә балалар – хаклы һәрвакыт.
Без ялгыштык, бугай, элек булган
Совет тәрбиясен таркатып.

Укытучылар, авыр эшегезне
Аңлаучылар хәзер бик сирәк,
Гәрчә бар да белә: тәрбиягә
Гаиләдә күпме көч кирәк.

Өйдә ике, я бер бала гына,
Класс саен сездә – утызар.
Олы бәйрәм уңаеннан телим:
Артсын иде сезгә игътибар.

Сабырлыклар бирсен, сәламәтлек,
Хезмәтегез тапсын бәясен.
Бәйрәм белән котлап, сезнең алда
Килә бүген башым иясем.
  

(Исхак Фәйзи, 2.10.20)