Арбаш фермасының даны электән югары

1984 елда мәктәпне тәмамлап, Комсомол яшьләр (ул вакытта шулай йөртелә иде) путевкасы белән Арбаш фермасына эшкә килгәч, өлкән буын апалар Маһинур Сәләхова, Нәкия Рәхматуллина, Мөслимә Әхмәдиева, Сәвия Билалова, Мөкәррәмә Шиһабиева, Оркыя һәм Фирая Хәйруллиналар, Мәрхәбә Камалиева, бозау караучылар Рәйсә Рамазанова (яшьләй тол калып өч лачындай егет, бер кыз тәрбияләп зур тормыш юлына чыгарган), Сәйделбанат Миннебаева колач җәеп каршы алып, бөтереп үз араларына алып кереп киттеләр.

Ул елларда әле смена белән эшләү дигән әйбер юк, өч тапкыр барып малларны ашатып, асларын җыештырып, көндез дә савып, кыскасы, көнне-төнгә ялгап, өй белән ферма арасында йөреп яшәгән заман бу.

Шушы чорда эшче куллар җитмәү сәбәпле, мәктәп бетергән яшь кызларны ике елга мәҗбүри фермада калдыру дигән бик матавыклы заман булып алды, нәкь шушы вакытларда фермаларда сменалы эш оештырылып, ял дигән нәрсәне күрә башладык. Шулай ук эшкә килгән яшь кызларны Болгария, Прибалтика илләренә сәяхәт иттереп, дөнья күрсәтеп алып кайту дигән бик матур традиция булып алды.

Безнең Арбаш фермасында Карадуган, Арбаш авылларыннан килгән яшь кызлар беренче хезмәт мәктәбе, тормыш мәктәбе үтеп, үз сайлаган профессияләре буенча укып, илгә-көнгә хезмәт итәргә таралыштылар. Кайсыберләре сөйгән ярларын шушы авылдан табып гомерләрен Арбаш белән бәйләделәр.

Безнең һәммәбезне дә ул вакытта данлыклы ферма мөдире Рафаил абый Камалетдинов үз канаты астында яклап, саклап йөртте. Ул ферма мөдире генә түгел, әти дә, мал табибы да, психолог та була белде. Бервакытта тавышын күтәрмәс, җиренә җиткереп аңлатыр иде. Рәхмәт аңа барысы өчен дә!

Инде безне хезмәт сөяргә, тормыш көтәргә өйрәткән өлкән буын апаларның күбесе безнең арада юк, урыннары җәннәттә булсын.

Без дә балалар үстереп, онык-лар сөяргә өлгердек. Ләкин Арбаш фермасының даны шул елларда ничек югары булса, әле дә заман сулышы белән яңа технологияләр кулланып, югары дәрәҗәдә эшләвен, яшәвен дәвам итә!

Ләйсән Әхмәтшина,

Арбаш авылы