Бәйрәм белән өлкәннәребез!

Бәхет нәрсә?

Иң зур бәхет нәрсә кеше өчен?
Сәламәтлек, җаның тыныч булса;
Янәшәңдә әти-әни диеп,
Газиз балаларың өзелеп торса.

Оныкларың «әби-бабай» диеп,
Кочагыңа килеп сыенса;
Сызламаса иртән аяк-куллар,
Төннәр кыска булып тоелса...

Әрнемәсә әгәр йөрәккәең,
«Нигә болай булды, балам» дип,
Читкә чыгып китеп йөрәк парәң,
Картлык көндә ялгыз калам, дип.

Шулар барысы бәхет түгелмени, 
Аңлап яши белгән кешегә,
Кемдер бәхетлерәк диеп уйламагыз,
Читтән генә шулай күренә...

Өең җылы, тамагың тук булса, 
Аяз булса баш өстеңдә күгең;
Янәшәңдә дус, туганнар булса,
Бәхет өчен артык кирәк түгел...

Шушы бәхетләрнең барысын телим,
Сезнең йөрәк әрнеп какмасын;
Йөзләрегез һәрчак көләч булсын,
Кайнар яшьләрегез таммасын!

Иң кирәкле, газиз затлар булып,
Бала хәсрәтләре күрмичә;
Яшәгез Сез, бар булыгыз әле,
Картаюны бар дип белмичә!

Бер күрешү- үзе бер гомер! 

Бер күрешү — үзе бер гомер, ди
Күрештегез бүген биредә.
Ходай насыйп итте бүген сезгә
Җыелышып монда килергә.

Таныш сукмак, таныш урамнардан
Салмак кына атлап, җай гына.
Өлкән буын килә, әйтерсең лә
Яшьлегенә кайта аз гына.

Күп тапкырлар үтелгән бу сукмактан, 
Әле генә кебек, кичә генә.
Гомер үткән: кемгә 60, 70, 80,
Йөрәк кенә һаман унсигездә.

Таныш йөзләр, якын хезмәттәшләр
Бәйрәм табынына бүген килгән.
Хатирәләр бик күп, сөйләр сүзләр.
Истәлекләр, үзең генә белгән...

Өлкән буын ихтирамга лаек,
Безгә — маяк, тормыш юлыбызда;
Сәламәтлек, шатлык, ак бәхетләр
Без телибез бүген барыгызга.

Бала, оныкларга кирәк булып,
Кадер- хөрмәт кенә бары тоеп,
Яшәгезче әле, картаймагыз.
Яшь бара бит, диеп, уфтанмагыз.

Сез булганда әле, без — бәхетле,
Нур бөркелә сезнең йөзегездән;
Йөрәкләргә рәхәт булып китә
Сезнең белән шул бер күрешүдән!

Шәфигуллина Ленина,

Яңгул авылы