Бакчаңда үскәнне кешегә бирергә ярамый...

Ә сез “кул арты китә” дигәнгә ышанасызмы?

Матур итеп үсеп утыручы җиләк-җимешкә сокланып карасалар - күз тия, ә инде бакчада үсеп утырган чәчәкнең тамыры яисә бүлбеләре белән бүлешсәң, кул арты китә, диләр.

Бәлки, бу дөрестер дә. Күпчелек бакчачылар да бу сынамышка ышана. Шуңа да артып калган помидор үсентеләрен күршесенә дә бирми. Уңга-сулга таратсаң, мул уңыш көтәсе дә юк, диләр. Гөрләтеп бакча үстерүче бер ханым күптән түгел шундыйрак хәл сөйләде.

“Минем ямь-яшел укропларыма карап, күргән берсе соклана иде. Җәй буена хуш исле яшел тәмләткеч ашыйбыз, кышкылыкка туңдыргычка күпләп тутырып куям. Күршем бик үтенеп сорагач, орлыкка бер баш “зонтик” биреп чыгардым. Икенче елны аның укроплары искиткеч уңды, ә минекеләр чыкты да саргаеп кипте. Әлегә кадәр укроп уңышы алганым юк”, — ди ул.

Җәй буена бакчасында мәш килеп, мул уңыш алучы икенче бер танышым ничек итеп җиләксез калуын сөйләп шаккатырды. “Җиләкнең иң эре, татлы сортларын сатып алып үрчеткән идем, ел саен аның күплегенә сөенеп яшәдек. Ике ел элек кунакка килгән ахирәтемә иң шәп җиләк үсентеләрен сайлап, биреп җибәргән идем. Хәзер ул бакчасында үскән җиләкне кая куярга белми, базарга да чыгарып сата. Ә мин бөтенләй җиләксез калдым, күз каршымда корып бетте алар, калганнары да яхшылап җиләк бирми башлады”, — дип аптыратты ул, дип яза Кызыл таң.

Шуннан соң бу сынамышка ничек ышанмыйсың инде?..

Автор: Зөлфия Фәтхетдинова