Төлкеләрнең хәзер, нигәдер, өйгә үтәсе килә

Ачлык заманы да түгел, адәмнән калган ашау-эчү чүплектә дигәндәй, урман җәнлекләренең дә, авылга килсә, абзар-кура, утарда гына казынып каласы килми ахыры, өй ишеген тырный башлыйлар. Әнә күптән түгел бер җәмгыятьтә төлке каравылчы өенең болдырындагы дермантинны ерткалап, шул тирәдәге бөтен әйберне чәчеп-таратып бетерә. Яралы да була әле үзе. Этләр белән сугышып яраланды микән диләр... Әллә ашау эзләгән, әллә ярасына ярдәм эзләгән, бер төлке үзе генә белә...Ул да бит җан иясе... Мондый хәлләр миндә булмас дип әйтә торган түгел, капкаларыгызны, өйалды ишекләрен ныклап ябып йөрегез, ачып җибәрүгә төлке тормагае каршыгызда...