Миләүшә: “Балабыз кыю, әмма...”

Төртсәләр дә, суксалар да үпкәләми, җавап та кайтармый. Үз-үзен якларга кирәклеген ирем белән аңлатып карадык, ләкин файдасы юк. Көзгә мәктәпкә барабыз, ияртмәсләр, мыскыл итәрләр дип бик борчылам. Безгә ни эшләргә?

Миләүшә.

Сорауга Балтач мәгариф идарәсе каршында эшләп килүче педагогик- психологик бүлек җитәкчесе Гүзәл Закирова җавап бирә:
- Сез улыгызны читкә кагуларыннан куркам дигәнсез, ә үзегез шул ук вакытта аны аралашучан, кыю бала буларак сурәтлисез. Шушы характер сыйфатлары аңа балалар бакчасына теләп йөрергә ярдәм иткән бит, димәк, мәктәптә дә ул югалмаячак. Ә инде башкаларның аны этеп-төртүләренә килгәндә, мөгаен, улыгыз монда бер проблема да күрми, шунлыктан сезнең киңәшләрегезгә дә колак салмый. Тик тынычланырга ашыкмыйк. Бала иптәшләренең читкә этәрүеннән куркып та үзен шушындый рәвештә тотарга мөмкин. Ягъни эчке психологик проблемалар аның үз-үзен тотышын үзгәрткән. Мин сезгә безнең педагогик-психологик ярдәм күрсәтү үзәгенә килергә киңәш итәм. Иң элек проблеманың асылына төшенергә кирәк, бергәләп җиңеп чыгарбыз дип ышанам.