“Рәхмәт”ле эш яки утыз елдан артык автобус йөртүче Фидәрис турында

Күптән түгел Норма-Кече Лызи автобусына утырсам, күптәнге танышым Фидәрис Хаҗиевны руль артында күреп, аптырап киттем. Баксаң, бирегә күчкәненә берничә ай икән инде. “Үз эше булган бу!” – дип уйлап куйдым. Күбесенчә өлкәннәр, балалылар йөри торган маршрут автобусына нәкъ менә аның кебек, олысы-кечесенә дә игътибарлы, ихтирамлы шоферлар кирәк, минәйтәм (хәер, бу яктан әлеге маршрутта йөрүчеләрнең шоферлардан гомумән бәхете булды, биредә һәрчак шундый кешеләр эшләде).

Аннан соң да автобуска берничә тапкыр утырырга туры килде. Нормага кадәр берничә тукталышта кешеләр төшә-утыра. Төшкән берсе рәхмәт әйтә, исән-сау йөрегез ише матур теләкләр дә тели...

Дәвамы газетаның киләсе санында.