Юксынабыз, сагынабыз!

Барыбызны ятим калдырып, әниебез Евдокия Романовна мәңгелеккә күзләрен йомды. Бик авыр, ямансу әнисез. Адәм баласы ничә яшьтә булса да әни кирәк шул. Юксынабыз, сагынабыз сине, әни! Гомер буе хезмәттә булдың, безне дә шул рухта тәрбияләдең. Төпле киңәшләрең белән һәрчак туры юл күрсәттең. Хәзер синең ярдәмеңнән башка ничек яшәрбез? Авыр, бик читен синнән башка. Күк йөзен әйтерсең кара болыт каплады, җирдә яшәеш туктады. Әле ярый авыр минутларда янәшәбездә олы йөрәкле, киң күңелле кешеләр булды. Рәхмәт аларга. Кайгыбызны беренчеләрдән булып уртаклашкан һәм матди ярдәм күрсәткән күршеләргә, туганнарга, авылның шәфкать туташларына, «Сорнай» җәмгыяте коллективына олы рәхмәтләребезне ирештерәбез. Һәрбарчасына бәрәкәтле гомер, тазалык, тигезлек телибез.