Дини белешмә

Диндә рәхмәт әйтү хупланамы? Аны әйтүнең аерым кагыйдәсе бармы? Безне әбиләр, мәсәлән, мунчада рәхмәт әйтергә ярамый дип өйрәткәннәр иде. Бу чыннан да шулаймы?

Бу сорауга Балтач үзәк мәчете имам-хатыйбы Рамил хәзрәт Бикбаев җавап бирә:

– Пәйгамбәребез (с.г.в.) әйткән: «Аллаһы Тәгаләгә иң рәхмәтле, иң шөкер кылучы кеше башка кешеләргә иң рәхмәтле, иң шөкер кылучы булганы», – диде.  Шулай ук Пәйгамбәребез (с.г.в.) әйтте: «Әгәр берегез сезгә берәр яхшылык эшләсә, аңа берәр игелек, берәр күчтәнәч белән аны риза итегез, әгәр таба алмасагыз, ул кеше канәгать булырлык итеп аңа дога кылыгыз», – диде. Бу хәдисләрдән аңлашылганча, без кешеләргә рәхмәтле булырга бурычлыбыз. Ә мунчада рәхмәт әйтү дигәндә, элекке вакытта, гадәттә, рәхмәт әйткән вакытта Аллаһының рәхмәте булсын дип  әйтелгән, Аллаһ исеме искә алынган. Ә мунчада, бәдрәфтә, ягъни пакь булмаган урында Аллаһ исемен әйтү кирәк түгел, шул сәбәпле киңәш ителмәгән.