Бездә бар да укытучы

Әле кечкенә чагымда, балалар бакчасына йөргәндә, өйдә бөтенесе укучыга әйләнә, мин аларның укытучысы була идем. Мәктәптән арып кайтсалар да, дүрт "укучым" да минем белән бергә биеделәр дә, җырладылар да, шигырьләр дә сөйләделәр. Әбиемнең бишек җырлары, бабаем белән чаңгыда, тимераякта, велосипедта, роликларда йөрергә өйрәнүләр, әти-әнием белән цирк, музейлар, океанарий, театрларга барулар... Бөтенесе дә бик кызык, күңелле, рәхәт иде. Әле дә йөрибез, әле дә уйныйбыз, әле дә барабыз.
Бөтен гаиләдә дә шулай инде ул, нәрсәгә язып торасың димәгез. Бездә үзенчәлекләр дә җитәрлек. Минем беренче укытучым - әнием, Сафиуллина Ләйсән Илдар кызы. Әтиемне дә үзенең әнисе - Сафиуллина Гөлсинә Мидхәт кызы укыткан. Әниемнең дә беренче укытучысы үз әнисе - Гарифуллина Миләүшә Ярулла кызы. Ике әбием дә күптәнге дуслар. Арча педучилищесында бергә укыганнар, аннан соң да гел аралашып яшәгәннәр. Икесе дә кырык елга якын балалар укытканнар. Әбиләрем 1-4 сыйныфлар өчен "Риторика" дигән китап язганда мин булмаганмын да әле. Ул дәреслекләрдәге үз-үзеңне дөрес тоту, матур итеп сөйләшү турындагы шигырьләрне, әкиятләрне тыңлап үстем. Кайбер шигырьләрен яттан өйрәндем. Хәзер дә мин әбиләрем бергәләп язган "Әдәби уку" дәреслегеннән белем алам.
Үскәч үзең кем буласың соң, дисезме? Әйдә, сер булып калсын әле. Бүген мин ике сеңлемә зур апа. Зилия сеңлемә өч яшь, Мәрьямебез әле бик кечкенә.