Солдат хатлары – кешеләр язмышы…

Күз нурым син, газиз улым,

Нигә бик тиз юк булдың?

Иптәшләрең көрәшкәндә

Көрәш мәйданын куйдың.

Юкка чыкты синең хакта

Уйлаган зур уйларым;

Искә алып кайгырырга

Калды моңлы уйнавың.

Мөнирем син, бер идең син,

Үләсеңне белмәдем.

Дошманнарны күпләп кырып

Нигә үзем үлмәдем?

Мандолиның чиртеп-чиртеп

Матур итеп уйнадың.

Матур итеп уйнавыңны

Тыңлап һичбер туймадым.

Көндезен дә сине уйлыйм

Төннәрен дә йокламыйм.

Күз алдымда синең гәүдәң,

Һич күңелемнән чыгармыйм.

Яшь чәчәкне юк итте бит

Канэчкеч фашист - немец.

Ант итәм көрәшергә дип,

Беткәнче фашист - немец.

Туганнарың бик көттеләр,

Килер әле, - дип, хатлар.

Наиләсе сөенеп язды,

Килгән хатка җаваплар.

Мөнир улым, син кайда соң?

Нигә хатлар язмыйсың?

Ун көн саен хатлар язам,

Әллә берсен алмыйсың?

Бер мең тугыз егерме дүрт

Синең туган елың ул.

«Әткәй җаным, күрешик», - дип,

Олы юлда бирдең кул.

Мөниремә ошатамын

Кайбер батыр яшьләрне.

Гвардия исемен алгач,

Калдырдың син әткәңне.

Иң сөеклем Мөнир иде,

Ул улкаем юк инде.

Бар өметем кызларымда,

Исән булсыннар инде.