Мәңге нур сибә

Матур җырлар, шигырьләр дә әниләргә еш багышлана. Һәр кеше өчен әни иң изге, иң матур кешеләрнең берсе. Беренче назлы карашны, татлы сүзләрне, үзенең кояштай җылы нурларын балага әни кеше җиткерә. Әниләр бәйрәме әле яшь бәйрәмнәрдән генә саналса да, аны һәр елны нәниләр генә түгел, ә яшүсмерләр, шулай ук олылар да бик сагынып, яратып көтеп алалар. Аны без ноябрь аеның соңгы якшәмбе көнендә бәйрәм итәбез. Безнең кадерле кешеләребезне шушы көнне котлау алар өчен зур бүләк. Бала назын тоеп, дөрес тәрбия биргән, синең шатлыгыңны да, кайгыңны да уртаклаша белгән, шулай ук син көлгәндә көлеп, синең моңсу йөзеңне күреп төшенкелеккә бирешмичә, башны горур күтәреп алга ышанычлы адымнар белән атларга әни кеше өйрәтә. Тормыш сукмагының авыр, җиңелләрдән түгел икәнлеген, беркайчан да авырлык­ларга бирешмичә куйган максатларга ирешергә, көчле рухлы булырга өндәүче кешеләр - әниләр! Исән чакта әниләрнең кадерен белеп яшик, авыр сүзләр белән күңелләрен бер дә төшермик. Алар бары тик матур, җылы, иң самими сүзләр өчен генә туган кешеләр. Мең рәхмәт бөек аналарга!