Рәшит Сафин – асылташыбыз иде (дәвамы)

Каникулларда дүртенче сыйныфны бетерүгә колхозда ат белән йөк ташучы, югарырак сыйныфларда машинага йөк төяүче… Шул ук вакытта машина йөртергә дә өйрәнә. Якын туганнары - комбайнчы Зәки абыйда ярдәмче булып эшли. Эшкә теләге булган егет барысына да өлгерә: баянда уйнарга өйрәнә, яшьтәшләре арасында үзен рәссам, сәхнә остасы итеп таныта. Гаҗәеп матур, моңлы итеп җырлый, үзе дә көйләр яза башлый.

Балтач урта мәктәбен тәмамлап, Казан дәүләт медицина институтында укыганда да үзен тырыш, уңган студент буларак таныта. Бер концерт-бәйрәм дә, спорт ярышлары да аннан башка узмый. Шәһәр вузлары арасында узган милли көрәш бәйгеләрендә катнашып, югары күрсәткечләргә ирешә.

Диплом алгач, Рәшит туган ягыбызга кайта, Чепъяда урнашкан участок хастаханәсендә баш табиб һәм хирург булып эшли башлый. Ул эшкә килгәндә эш шартлары гаять авыр: патша заманында төзелгән иске хастаханәнең биналары утын һәм күмер белән җылытыла, авыруларны дәвалау өчен шартлар булмый диярлек. Рәшит җиң сызганып эшкә керешә. Үз тирәсенә тәҗрибәле яшь белгечләрне туплый, яңа бүлекләр ача. Авырулар өчен үз-үзен, сәламәтлеген аямыйча, алны-ялны белмичә хезмәт итүе белән җирле халыкның күңелен яулый. Даны тирә-якка тарала хастаханәнең: бирегә күрше Мари иле һәм Киров өлкәләреннән дә килә башлыйлар.

Дәвамы бар.

Рамазан Фәрзиев.