Зар елатып киттең, Нургаян...

Тирә-якта алтын куллы, электр һәм газ белән эретеп ябыштыру остасы булып танылган, 37 ел бергә гомер кичергән тормыш иптәшем Нургаян Габделбарый улы Галиев, мине тол, дүрт улын әтисез, үсеп килүче биш, әле туарга да өлгермәгән бер оныгын бабасыз, үзен яратучы һәм бик тә хөрмәт итүче киленнәрен зар елатып мәңгелеккә-бакыйлыкка күчте. Көчле авыру, рәхимсез үлем беребезне дә аямады. Казан, Балтач табибларының да зур тырышлыгы нәтиҗә бирмәде.

Ул көннәрдә бөтен авыл, умарта оясыдай, гөж килде. Аның үлеменә берәүнең дә ышанасы килмәде. Соңгы юлга озатырга килгән халык ташкын булып агылды. Һәркем аннан күргән яхшылыкны, игелекне күз яшьләре белән сөйләп, аңа рәхмәт укыдылар. Җәмгыятебез җитәкчесе Илһам Мансур улының шундый сүзләре бар: «Нургаян абый үзе исән чакта ук халык күңелендә үзенә һәйкәл салды!» Әйе, бик мәгънәле, хак сүзләр һәм аның хезмәтенә олы бәя бу.

Югалту кичергән авыр көннәрдә безнең гаиләбезгә терәк булган авылыбыз җитәкчеләре, мәчетебез мөтәвәллияте, авылым халкы, улларым-киленнәрем эшләгән коллективлар, туганнар, күршеләр, хезмәттәшләрем, балаларым, сезнең һәркайсыгыз алдында баш иеп рәхмәт әйтәмен. Зур рәхмәт сезгә булганыгыз өчен, булышканыгыз өчен. Барыгызга да саулык-сәламәтлек, иман байлыгы, җан тынычлыгы телим.

Ә синең кадерлебез! Авыр туфрагың җиңел булсын. Сагынырбыз, юксынырбыз сине. Исән чакта урының түрдә, үз урыныңда булды, хәзер инде күңелебез түрендә булырсың.

Мәрхүмнең хатыны Асия,
Смәел авылы.

Фото: pomnim-skorbim.ru